Een “plastica borsa”, heette het. Een bruikbare plastic tas. Het was m’n eerste Italiaans in 1968 tijdens m’n eerste buitenlandse vakantie -met reisburo ‘De Magneet’ – naar het Gardameer. De lokale kruidenier bood me een gratis bruikbaar plastic tasje aan, dat stevig genoeg was om de dagelijkse boodschappen in te doen. Het was zijn trotse -en praktisch- visitekaartje!
Tot de dag van vandaag krijg ik overal, bij alle supermarkten, waar ook ter wereld, -behalve in Nederland- zo’n soortgelijk bruikbaar plastic tasje.
In Nederland blijkt zoiets onmogelijk. Alle (!) zichzelf ‘supermarkt’ noemend, bieden een zinloos flinterdun tasje aan, dat bij het vasthouden alleen al stuk gaat. Ongetwijfeld het visitekaartje dat staat voor ‘Hollandse kruideniers’. (foto)
Ja, “U kunt ook een tas kopen meneer” meldde een hulpvolle cassiëre. “Dat is dan 40 eurocent extra”. De dagelijkse boodschappen werden op slag 5 volle procenten duurder.
Dat een degelijke en (veel te) grote tas wat geld kost snap ik. En ja, ik heb ook best 40 eurocnt op zak. Maar om die amateuristische knullige typische kleinzielige Hollandse kruideniersmentaliteit kan ik enorm boos worden.
Steunbetuigingen welkom!
WillemDavids 